Υπηρεσίες

Η ατομική ψυχοθεραπεία έχει σαν στόχο να ενεργοποιήσει τις κρυμμένες δυνάμεις του θεραπευόμενου και να τον βοηθήσει να επαναπροσδιορίσει την σχέση του με τον εαυτό του και με το περιβάλλον του.
Μέσω διάφορων εξειδικευμένων μεθόδων και ψυχοθεραπευτικών τεχνικών, το άτομο ενθαρρύνεται να εξετάσει τα γεγονότα μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα και μαθαίνει να αφουγκράζεται καλύτερα τις ανάγκες των ξεχωριστών πτυχών του εαυτού του.
Η θεραπευτική συμμαχία αναπτύσσεται σε ένα ασφαλές περιβάλλον εμπιστοσύνης και αποδοχής, και αποσκοπεί στην ανακούφιση των συμπτωμάτων του ατόμου, καθώς και στην παρότρυνσή του για ανάπτυξη περισσότερο ευέλικτου τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς.
Στόχος του θεραπευτή είναι να βοηθήσει το άτομο να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδια του τη ζωή και να γίνει, εν τέλει, θαραπευτής του εαυτού του.
Οι ατομικές συνεδρίες πραγματοποιούνται συνήθως σε εβδομαδιαία βάση και διαρκούν περίπου 60 λεπτά. Η θεραπεία εστιάζει στα θέματα που φέρνει ο θεραπευόμενος και έχει ως στόχο να κατανοήσει ο ίδιος τα θέματα που τον απασχολούν και με τη βοήθεια του ψυχοθεραπευτή, να μπορέσει να τα διαχειριστεί και να βρει ανακούφιση.
Η θεραπευτική σχέση βασίζεται στην αρχή της εμπιστευτικότητας και γι’αυτό όλες οι συνεδρίες διέπονται από σεβασμό στους κανόνες ηθικής και δεοντολογίας του επαγγέλματος του ψυχολόγου.
Ο αριθμός των συνεδριών που χρειάζονται για την ολοκλήρωση του κύκλου της θεραπείας ποικίλει, ανάλογα με το είδος και την ένταση της αιτίας προσέλευσης του ατόμου. Ο δρόμος του καθενός μας στη θεραπεία, άλλωστε, είναι μοναδικός και εξαρτάται τόσο από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς μας, όσο και από την ετοιμότητά μας για αλλαγή.

Στις ομάδες ψυχοθεραπείας δίνεται έμφαση στις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών. Συχνά, τα μέλη μιας τέτοιας ομάδας έχουν κοινό προσανατολισμό και πολλές φορές, οι ομάδες έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να εστιάζουν σε συγκεκριμένη θεματολογία (π.χ. ομάδες διαχείρισης άγχους ή κρίσης πανικού, ομάδες διατροφικών διαταραχών, ομάδες ενίσχυσης αυτοεκτίμησης, ομάδες αυτογνωσίας, κλπ.).
Ο ρόλος του θεραπευτή έγκειται στον συντονισμό και στη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της ομάδας, καθώς και στην ενθάρρυνση της συμμετοχής των μελών, μέσα από τη χρήση κατάλληλων τεχνικών και παρεμβάσεων.
Η αρχή της εμπιστευτικότητας εξασφαλίζει το απόρρητο των πληροφοριών που εκφράζονται εντός της ομάδας.
Οι ομάδες διαμορφώνονται με βάση τα αιτήματα και τις ανάγκες των θεραπευόμενων. Οι συναντήσεις πραγματοποιούνται συνήθως σε εβδομαδιαία βάση και διαρκούν περίπου 2 ώρες.

Τα άτομα που φροντίζουν ασθενείς με άνοια συχνά χαρακτηρίζονται ως «τα κρυφά θύματα της ασθένειας». Αυτό συμβαίνει γιατί η επιβάρυνση που βιώνουν αυτά τα άτομα είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η επιβάρυνση μπορεί να είναι σωματική, συναισθηματική, ψυχολογική, κοινωνική και οικονομική.

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης στους ανθρώπους οι οποίοι φροντίζουν ασθενείς με άνοια είναι υψηλά. Ωστόσο, το ύψος της επιβάρυνσης εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως: τα χαρακτηριστικά του ασθενή (σοβαρότητα άνοιας, διαταραχές συμπεριφοράς, άλλα προβλήματα υγείας, κλπ.), τα χαρακτηριστικά του φροντιστή (ηλικία, φύλο, σχέση με τον ασθενή, γνώσεις γύρω από τη νόσο, στρατηγικές διαχείρισης κρίσεων, κλπ.) και τα χαρακτηριστικά του πλαισίου φροντίδας (διάρκεια φροντίδας, ποιότητα σχέσης ασθενή – φροντιστή, υποστηρικτικό περιβάλλον, κλπ.).

Η συμβουλευτική και η ψυχοεκπαίδευση σχετικά με τη νόσο και τη διαχείρισή της, μπορεί να φανεί ιδιαιτέρως χρήσιμη για τα άτομα που φροντίζουν, καθώς φαίνεται πως η έλλειψη ενημέρωσης και εκπαίδευσης στη φροντίδα σχετίζεται άμεσα με την καλλιέργεια αρνητικών συναισθημάτων.

Μέσα από την ατομική συμβουλευτική ή τη συμμετοχή σε κάποια ομάδα υποστήριξης φροντιστών, τα άτομα λαμβάνουν τα απαραίτητα εφόδια, ώστε να είναι σε θέση να διαχειριστούν, τόσο τα συμπτώματα της νόσου, όσο και τα δικά τους αναδυόμενα συναισθήματα, που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της φροντίδας. Μαθαίνουν πως για να φροντίσουν επαρκώς τον άνθρωπό τους, χρειάζεται πρώτα να έχουν φροντίσει για τον εαυτό τους.